🎳 Pozew O Ustalenie Pracy W Warunkach Szczególnych

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie przyznał wnioskodawcy (klientowi naszej Kancelarii) prawo do emerytury od osiągnięcia wieku emerytalnego, odmawiając jednocześnie ubezpieczonemu przyznania prawa do rekompensaty z tytułu pracy w warunkach szczególnych. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż na dzień 1 stycznia 2009 roku nie został udowodniony przez wnioskodawcę 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach, wobec czego brak jest podstaw do przyznania prawa do rekompensaty. Organ rentowy odmówił zaliczenia do stażu pracy w warunkach szczególnych następujących okresów zatrudnienia: w zakładzie pracy, który w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie podał charakteru wykonywanej pracy zgodnego z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku, a wpisano zajmowane stanowisko „aparatowy” (nie podano stanowiska w miejscu do tego wyznaczonym). w spółce, która w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach nie wskazała charakteru wykonywanej pracy (w miejscu gdzie należało określić charakter wykonywanej pracy wpisano ponownie stanowisko na jakim wnioskodawca pracował, tj. „odlewnik wyrobów ceramicznych”). w spółce, ponieważ w świadectwie pracy podano stanowisko „aparatowy gazów technicznych”, które nie jest zgodne ze stanowiskiem podanym w przepisach resortowych, tj. zarządzeniu nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 roku, gdzie w dziale III, poz. 67, pkt 2 widnieje stanowisko „aparatowy stacji redukcyjnej i rozdzielczej gazu”. W związku z tym, iż wnioskodawca nie udowodnił w ocenie organu rentowego 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych, Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił mu przyznania rekompensaty. Czym jest rekompensata do emerytury? Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1924, tekst jedn. ze zm.), rekompensata to odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej. Rekompensata to odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej Jakie warunki należy spełnić by przysługiwało prawo do rekompensaty? Warunki przyznania tego dodatku precyzuje art. 21 cyt. ustawy, który stanowi, że rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli ma okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 roku, poz. 1270, tekst jedn. ze zm.), wynoszący co najmniej 15 lat. Jednocześnie rekompensata nie przysługuje osobie, która nabyła prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zgodnie z treścią art. 23 powołanej ustawy ustalenie rekompensaty następuje na wniosek ubezpieczonego o emeryturę i jest ona przyznawana w formie dodatku do kapitału początkowego, o którym mowa w przepisach ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (art. 173 i art. 174). Tym samym, aby ustalić prawo do rekompensaty konieczne jest wykazanie, iż ubezpieczony do dnia 1 stycznia 2009 roku udowodnił 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach, przy jednoczesnym braku możliwości uzyskania prawa do emerytury pomostowej lub prawa emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze na skutek zmiany stanu prawnego wprowadzonego ustawą o emeryturach pomostowych. Celem rekompensaty jest bowiem zapewnienie pracownikom uzyskania odszkodowania za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, którzy nie nabędą prawa do emerytury pomostowej. Czy wykonywana praca była pracą wykonywaną w warunkach szczególnych? Pracę można uznać za wykonywaną w warunkach szczególnych, jeśli zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy emerytalnej pracownik jest zatrudniony przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Wykaz tego typu spraw jest zawarty w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. 1983, nr 8, poz. 43). W niniejszej sprawie kwestią sporną była okoliczność, czy wnioskodawca legitymuje się 15-letnim stażem pracy w szczególnych warunkach. Wskazać jednak należy, że brak świadectwa pracy informującego o zatrudnieniu w szczególnych warunkach, bądź też wskazanie niewłaściwych przepisów w tym przedmiocie, nie może powodować negatywnych konsekwencji dla pracownika. Kwestie dowodowe w sprawie o przyznanie prawa do rekompensaty z tytułu pracy w warunkach szczególnych Świadectwo pracy nie jest bowiem dokumentem urzędowym w rozumieniu art. 244 § 1 i 2 gdyż podmiot wydający to świadectwo nie jest ani organem państwowym, ani organem wykonującym zadania z zakresu administracji państwowej. Tylko dokumenty wystawione przez takie organy stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone. Natomiast świadectwo pracy traktuje się w postępowaniu sądowym jako dokument prywatny w rozumieniu art. 245 który stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Dokument taki podlega kontroli zarówno co do prawdziwości wskazanych w nim faktów, jak i co do prawidłowości wskazanej podstawy prawnej (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2004 roku, sygn. akt III UK 31/04, OSNP z 2005 roku, Nr 1, poz. 13). Zgodnie, bowiem z treścią art. 473 stanowiącego, iż w postępowaniu przed sądem w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych nie stosuje się przepisów ograniczających dopuszczalność dowodu ze świadków i przesłuchania stron. Oznacza to, że każdy fakt może być dowodzony wszelkimi środkami, które Sąd uzna za pożądane, a ich dopuszczenie za celowe. Z kolei ustalenie przez Sąd w toku postępowania odwoławczego, że dana praca była wykonywana w szczególnych warunkach jest wystarczającą podstawą do uznania wykonywanej pracy za pracę tego rodzaju. Stan faktyczny omawianej sprawy W okresie zatrudnienia wnioskodawca wykonywał prace wymienione w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. nr 8, poz. 43 ze zm.), w wykazie A, dziale III „W hutnictwie i przemyśle metalowym”, poz. 67 „Obsługa pieców grzewczych i obróbka cieplna, transport materiałów na gorąco oraz transport wewnętrzny między stanowiskami pracy w wydziałach, w których wykonywane prace wymienione są w wykazie” oraz pomocniczo tu stosowanym Zarządzenie Nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marcu 1985 roku w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (Dz. Urz. MG z dnia 29 czerwca 1985 r.) w Załączniku nr 1 dziale III, poz. 67 w pkt. 2 aparatowy stacji redukcyjnej i rozdzielczej gazu. W ślad za wyrokiem Sądu Najwyższego należy podkreślić bowiem, iż przy ustalaniu, czy praca wykonywana była w warunkach szczególnych, kierować się należy przede wszystkim rzeczywistym zakresem obowiązków, a nie nazwą stanowiska pracy (por. wyrok z dnia 19 maja 2011 roku, sygn. III UK 174/10, wyrok z dnia 9 marca 2010 roku, sygn. I UK 324/09; wyrok z dnia 8 czerwca 2011 roku, sygn. I UK 393/10). Nie ma znaczenia fakt, że wnioskodawca formalnie miał powierzone stanowisko pracy, które nie zostało wymienione w wykazie stanowiącym załącznik do odpowiedniego aktu resortowego skoro ustalono, że faktycznie świadczył on pracę zaliczaną do wykonywanych w szczególnych warunkach na podstawie przepisów cytowanego rozporządzenia Rady Ministrów oraz aktu resortowego. Przy ustalaniu, czy praca wykonywana była w warunkach szczególnych, kierować się należy przede wszystkim rzeczywistym zakresem obowiązków, a nie nazwą stanowiska pracy W związku z powyższym po zsumowaniu spornego okresu pracy z niekwestionowanym i uznanym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych okresem pracy w szczególnych warunkach, wnioskodawca pracował w warunkach szczególnych znacznie ponad wymagane 15 lat. Fakt wykonywania przez ubezpieczonego pracy w szczególnych warunkach w spornym okresie znajduje potwierdzenie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, w tym w dokumentach znajdujących się w aktach osobowych, został on zwłaszcza potwierdzony i uszczegółowiony zeznaniami świadków i wnioskodawcy. Orzeczenie Sądu - ustalenie prawa do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach W związku ze spełnieniem przez wnioskodawcę warunku przepracowania co najmniej 15 lat w szczególnych warunkach, Sąd Okręgowy w Lublinie zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że ustalił wnioskodawcy prawo do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Wyrok z przedstawianej sprawy zamieszczaliśmy w dziale Wygrane sprawy w temacie: Sprawa 67: Zmiana zaskarżonej decyzji ZUS-u i przyznanie prawa do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach Autor: Radca prawny Daniel Paul

4 listopada 2015. Dokumenty potwierdzające okresy wykonywania pracy w szczególnych warunkach – świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub świadectwo pracy/ zaświadczenie potwierdzające okres wykonywania pracy w szczególnych warunkach, wystawione przez pracodawcę/zakład pracy lub organy założycielskie zlikwidowanych

Co może zrobić pracownik, gdy pracodawca nie uzna, że pracował w szczególnych warunkach? – pyta czytelnik. Postępowanie mające na celu ustalenie, czy osoba zainteresowana spełnia przesłanki do nabycia świadczeń z ubezpieczeń społecznych, w tym do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, należy do kompetencji jednostek ZUS. Tak stanowi art. 115 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 887 ze zm.). W dwóch postaciach Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (DzU nr 8, poz. 43 ze zm.; dalej: rozporządzenie RM) okresy pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze stwierdza zakład pracy. Robi to na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania tego rodzaju prac, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia RM lub w świadectwie pracy. Zaświadczenie zakładu powinno potwierdzać charakter i stanowisko pracy w poszczególnych okresach oraz inne okoliczności, od których zależy przyznanie wcześniejszej emerytury. Dowodem potwierdzającym wykonywanie pracy w szczególnych warunkach jest też świadectwo pracy zawierające wpis potwierdzający okres wykonywania tej pracy, jej rodzaj i zajmowane stanowisko. Kto wystawi Świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach może wystawić wyłącznie pracodawca. W razie przejścia zakładu lub jego części na innego pracodawcę nowy ma też obowiązek wydać świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach. Z mocy prawa stał się on bowiem stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Jednak obowiązku takiego nie ma wobec pracowników, z którymi rozwiązano stosunek pracy przed przekształceniem lub którzy pozostali i są nadal zatrudnieni w nieprzejętej części zakładu, jeżeli on wciąż funkcjonuje. Archiwa i prywatni przechowawcy nie są uprawnieni do wystawiania świadectw wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Natomiast w postępowaniu przed ZUS dopuszcza się jako środki dowodowe kserokopie dokumentów potwierdzające okresy pracy w szczególnych warunkach, sporządzone przez archiwa na podstawie posiadanej przez nie dokumentacji organ rentowy prowadzący postępowanie w sprawie merytorycznie ocenia ten rodzaj dowodów. Gdy sporządzone przez archiwum kserokopie dokumentów budzą wątpliwości, archiwum musi na mocy art. 51 ustawy z 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (tekst jedn. DzU z 2015 r., poz. 1446 ze zm.) udostępnić do kontroli przeprowadzanej przez ZUS dokumenty, których kserokopie wydało zainteresowanemu. Natomiast gdy z przedłożonej dokumentacji nie będzie można ustalić: - charakteru bądź stanowiska pracy, - przynależności resortowej zakładu pracy, lub - czy praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, ZUS odmówi uwzględnienia wskazanego przez zainteresowanego okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Przykład Pracownica złożyła do ZUS wniosek o przyznanie wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Załączyła do niego świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach przez 12 lat wystawione przez obecnego pracodawcę. Natomiast pięć lat stażu w szczególnych warunkach udokumentowała świadectwem wykonywania pracy w takich warunkach wystawionym przez archiwum. ZUS nie uznał dokumentu archiwum i odmówił przyznania emerytury. Co w tej sytuacji powinna zrobić pracownica? Wystąpić do archiwum o wydanie kserokopii dokumentów potwierdzających wykonywanie pracy w szczególnych warunkach. Odwołanie do sądu ZUS wyda decyzję odmowną, gdy: - wnioskodawca nie załączył do wniosku o wcześniejszą emeryturę świadectwa pracy w szczególnych warunkach, gdyż były zakład został zlikwidowany, - nazwa stanowiska w świadectwie pracy w szczególnych warunkach była nieprawidłowa, - staż pracy w szczególnych warunkach był krótszy niż 15 lat, - ogólny staż pracy był krótszy niż 20 lat dla kobiet lub 25 lat dla mężczyzn. Jeżeli ZUS odmówi prawa do wcześniejszej emerytury, a pracownik rzeczywiście pracował w szczególnych warunkach (z rozporządzenia RM), może udowodnić taki staż w sądowym postępowaniu odwoławczym za pomocą wszystkich dowodów. Będą to np. zeznania świadków, którzy potwierdzą taki okres pracy >patrz ramka. Zgodnie z art. 365 § 1 kodeksu postępowania cywilnego prawomocny wyrok sądu wiąże zarówno strony i sąd, który go wydał, jak i inne sądy i inne organy państwowe, w tym ZUS. Co w zeznaniach Zgodnie z rozporządzeniem ministra pracy i polityki społecznej z 11 października 2011 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (DzU nr 237, poz. 1412) świadek może złożyć zeznania w formie pisemnej lub ustnie do protokołu w ZUS. Powinny one zawierać: - imię i nazwisko, datę urodzenia oraz adres zamieszkania świadka, - stwierdzenie, czy i jaki stosunek pokrewieństwa lub powinowactwa łączy świadka z zainteresowanym, - dane dotyczące okresów zatrudnienia zainteresowanego, - numer świadczenia oraz wskazanie organu, który to świadczenie ustalił, o ile świadek ma ustalone prawo do świadczenia, - podpis świadka, - podpis i pieczątkę osoby spisującej zeznania lub potwierdzającej podpis świadka. Z zeznaniami świadków zainteresowany przedkłada oświadczenie w formie pisemnej lub ustnie do protokołu o braku dokumentów stanowiących środki dowodowe oraz o przyczynach ich braku. III AUa 86/21 - "Prawo do rekompensaty mają osoby urodzone po 1948 r., które przed 1 stycznia 2009 r. wykonywały przez co najmniej 15 lat prace w szczególnych warunkach lub charakterze w rozumieniu art. 32 i 33 emeryturach i rentach z FUS." (podobnie Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z 30 listopada 2022 r., sygn.

Czy można ubiegać się przed sądem powszechnym o uznanie pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach? Kiedy to zrobić, czy czekać na odmowną decyzję ZUS ? Pracownik, którego pracodawca nie umieścił w wykazie i w ewidencji zatrudnionych w szczególnych warunkach, może wnieść powództwo do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych o ustalenie wykonywania tej pracy. Uprawnienie to przysługuje mu niezależnie od złożenia skargi do PIP czy wydania decyzji o przyznaniu emerytury pomostowej. Pracownik może zażądać ustalenia, że wykonuje pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, wnosząc powództwo do sądu (art. 189 Kodeksu postępowania cywilnego). Taka możliwość została potwierdzona w orzecznictwie Sądu Najwyższego. W wyroku z 5 grudnia 2002 r. (I PKN 629/01) Sąd Najwyższy stwierdził, że: Pracownik ma interes prawny w ustaleniu rzeczywistej treści stosunku pracy, jeżeli wynikające z niego roszczenia majątkowe mogą powstać dopiero w przyszłości. Do takich sytuacji Sąd Najwyższy zaliczył przypadek, gdy pracownik żąda przed sądem ustalenia wykonywania pracy w szczególnych warunkach w celu usunięcia wątpliwości co do posiadania uprawnień do emerytury pomostowej, które będzie mógł zrealizować w przyszłości. Możliwość złożenia powództwa do sądu ma zarówno pracownik, któremu nie udało się uzyskać wpisu do ewidencji pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w wyniku skargi złożonej do PIP, jak i pracownik, który wcześniej nie składał skargi do PIP. Złożenie skargi o umieszczenie we wspomnianej ewidencji oraz wniesienie powództwa do sądu powszechnego to dwa różne i niezależne od siebie tryby dochodzenia roszczeń. Wniesienie powództwa do sądu powszechnego nie jest uzależnione od uprzedniego wyczerpania pierwszej, administracyjnej ścieżki postępowania. Jeśli ZUS wydał decyzję odmowną w sprawie emerytury pomostowej (np. w związku z nieuznaniem okresu zatrudnienia pracownika jako okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze), wnioskodawca ma prawo do złożenia odwołania do sądu okręgowego – sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Może to zrobić w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji. W postępowaniu sądowym mogą zostać dopuszczone wszelkie środki dowodowe potwierdzające wykonywanie przez pracownika pracy „szczególnej” (np. zeznania świadków, opinie biegłych, dowody z innych dokumentów itd.). Pracownik, który wykonuje pracę „szczególną”, ale nie został umieszczony w ewidencji pracowników wykonujących pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, może wnieść skargę do PIP. Nie ma podstaw do tego, aby we wspomnianym trybie administracyjnym PIP mogła nakazać pracodawcy umieszczenie pracownika w wykazie prac w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, dopóki nie zostanie znowelizowana ustawa o Państwowej Inspekcji Pracy (takie plany ogłosiło niedawno Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej). Serwis

Pozew o ustalenie istnienia stosunku pracy może zostać wniesiony przez: samego pracownika (tj. osobę, która wykonywała pracę na rzecz pracodawcy); osobę, która wykaże, że we wniesieniu

Nasz adres Adres 56-120 Brzeg Dolny ul. Sienkiewicza 4 Budynek X-3 Telefony 071 794 25 03 605 424 075 E-mail opzz@

Okresy pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wykonywane po 31 grudnia 2008 r. uwzględnimy na podstawie: — zapisów na Twoim indywidualnym koncie ZUS, — zaświadczenia o wykonywaniu pracy w szczególnym charakterze 4 (stare wykazy prac), — dokumentów potwierdzających rozwiązanie ostatniego stosunku pracy,

pozew o sprostowanie świadectwa pracy 1; pozew o uchylenie kary porządkowej 1; pozew o unieważnienie małżeństwa wzór 1; pozew o ustalenie ojcostwa 1; pozew o ustanowienie rozdzielności majątkowej 1; pozew o uznanie spadkobiercy za niegodnego dziedziczenia 1; pozew o wydanie nieruchomości 1; pozew o wypłatę zaległego wynagrodzenia

Osoby, które wykonują lub wykonywały pracę w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, są uprzywilejowani i mogą ubiegać się o emeryturę w wieku niższym niż pozostali pracownicy. Za pracowników zatrudnionych w szczególnych

1. o zasiłek chorobowy, wyrównawczy, opiekuńczy, macierzyński, porodowy, pogrzebowy, rodzinny oraz o dodatki do zasiłku rodzinnego; 2. świadczenie rehabilitacyjne; 3. o odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy w gospodarstwie rolnym, wypadku w drodze do pracy lub Pracodawca powinien mieć na uwadze, że są pracownicy, którzy nie mogą wykonywać pracy w warunkach szczególnych. Są to: kobiety w ciąży, kobiety karmiące dziecko piersią. Nie mogą one wykonywać pracy, jeśli jej szkodliwe warunki mogą mieć niekorzystny wpływ na ich zdrowie, przebieg ciąży lub karmienie dziecka piersią. .

jaf1yil48q.pages.dev/503

jaf1yil48q.pages.dev/493

jaf1yil48q.pages.dev/932

jaf1yil48q.pages.dev/5

jaf1yil48q.pages.dev/308

jaf1yil48q.pages.dev/19

jaf1yil48q.pages.dev/76

jaf1yil48q.pages.dev/189

jaf1yil48q.pages.dev/252

jaf1yil48q.pages.dev/776

jaf1yil48q.pages.dev/781

jaf1yil48q.pages.dev/968

jaf1yil48q.pages.dev/549

jaf1yil48q.pages.dev/93

jaf1yil48q.pages.dev/316

pozew o ustalenie pracy w warunkach szczególnych