Szacunkowy czas czytania: 32 minuty (wraz ze wszystkimi objaśnieniami). Nie masz tyle czasu? Zobacz: streszczenie w pigułce (6 minut). Dobrze wiedzieć Kompozycja utworu jest złożona.
Jesteś w:Ostatni dzwonek -> Zdążyć przed Panem Bogiem Umiejętność operowania na otwartym sercu zyskał dzięki doświadczeniu, jakich nabył podczas wojny. Pomimo tego bał się każdej operacji i miał nadzieję, że w ostatniej chwili wydarzy się coś, co przeszkodzi w wykonaniu zabiegu. Bał się nie Pana Boga czy też śmierci pacjenta, lecz tego, że koledzy powiedzą, iż eksperymentuje na człowieku. Było to najgorsze oskarżenie, jakie mogło paść. Etyka lekarska komplikowała życie kardiochirurga. Pewnego dnia operował prezesa Rzewuskiego po zawale, jaki przeszedł. Gdyby pacjent zmarł po operacji, ktoś mógłby uznać, że Profesor podjął zbyt lekkomyślną decyzję. Przed operacją Rzewuskiego odczuwał największy lęk. Siedział w swoim gabinecie, rozmyślając nad tym, że nie lubi operować serc inteligenckich. Operacji podjął się przede wszystkim dlatego, że doktor Edelman, siedzący w tamtej chwili przy drzwiach gabinetu, powiedział, że można operować Rzewuskiego, choć wszystkie podręczniki kardiochirurgii stwierdzały, że nie należy tego robić. Gdyby nie słowa Marka nie doszłoby również do operacji Rudnego i pani Bubnerowej, której odwrócono krwiobieg. Po jednej z operacji Edelman wrócił do domu i zaczął zastanawiać się, co stałoby się, gdyby Profesor w czasie zabiegu pomylił żyłę z tętnicą. Naszkicował na papierze rysunek, który następnego dnia pokazał Profesorowi. Po rozmowie Marek wrócił do swego szpitala, a Profesor wieczorem, w domu, zaczął studiować jego szkic. Potem narysował własny rysunek i kilka dni później zapytał, co będzie ze zużytą krwią jeśli żyła przejmie funkcję tętnicy. Próbują przekonać Profesora, robiąc próbę na sercach trupów. To też nie stanowi dla niego dowodu na twierdzenie o odwróceniu krwiobiegu, ponieważ tak naprawdę nie wiadomo, jak zachowa się serce żywego człowieka. W chwilach wątpliwości niezwykle pomocna okazuje się Aga Żuchowska, która udaje się do biblioteki i wyszukuje odpowiedni artykuł. Tym razem również przynosi informację o amerykańskim lekarzu, który przed trzydziestoma laty przeprowadzał podobne zabiegi, lecz zrezygnował z nich ze względu na dużą śmiertelność pacjentów. Do tej pory nie udało się uratować żadnej osoby, która przeszła zawał przedniej ściany serca. Któregoś dnia do szpitala przywieźli kobietę z takim zawałem. Edelman zadzwonił do Profesora, mówiąc, że w tym przypadku konieczna jest operacja odwrócenia krwiobiegu, ponieważ kobieta może umrzeć. Pacjentka umarła po kilku dniach. W jakiś czas później przywieźli mężczyznę z zawałem. Ponownie Marek zadzwonił do Profesora, wspominając o operacji. Sytuacja powtarzała się kilkanaście razy. Za każdym razem Profesor przychodził do pacjentów i pytał Edelmana, czego od niego wymaga. Marek odpowiadał, że są w stanie uratować kolejnego człowieka i tylko Profesor może podjąć się takiej operacji. W ciągu roku zmarło trzynaście osób. Za czternastym razem Profesor zgadza się przeprowadzić operację. Pacjentką jest starsza kobieta, Bubnerowa. W dniu operacji Rzewuskiego Profesor siedział w swoim gabinecie. Miał świadomość, że nie może opuścić pomieszczenia, ponieważ doktor Edelman zajął miejsce tuż przy drzwiach. Profesor wyszedł z gabinetu tuż przed operacją Rudnego. Gdy wrócił wieczorem, pacjent nadal czekał na zabieg w bloku operacyjnym, a Edelman, Chętkowska i Żuchowska czekali na niego w poczekalni. Przeprowadził operację i ocalił życie mężczyzny. Także Bubnerowa przeżyła. Teraz, przez zabiegiem Rzewuskiego, Profesor przypomina sobie operację kobiety i to dodaje mu otuchy. Przeprowadzał zabieg w zupełnej ciszy, zmieniając metodę Clauda Becka. Serce w końcu drgnęło i zaczęło bić. Wcześniej nikt nie podejmował się operacji na sercu w stanie zawału, ale jeśli medycyna ma się rozwijać, to należy podjąć takie ryzyko. Profesor przemyślał zabieg w najdrobniejszych szczegółach i ma pewność, że operacja powiedzie się. Woła internistów i pyta ponownie, czy Rzewuski umrze, jeśli nie zostanie zoperowany. Odpowiadają, że to już drugi zawał, a Edelman dodaje, że pacjent został przewieziony z Warszawy, żeby go 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Szybki test:Anna Strońska - kolekcjonerka sztuki ludowej zbierała:a) żydowskie zdjęciab) żydowskie menoryc) żydowskie naczyniad) żydowskie figurkiRozwiązanieKrystyna Krahelska pozowała do pomnika:a) Syrenyb) Matki Polkic) Zwycięskiej Polkid) NikeRozwiązanieWyznaczonym terenem, na którym miało dojść do pierwszych działań bojowych, było tak zwane getto fabryki:a) odzieżyb) konserwc) butówd) szczotekRozwiązanieWięcej pytań Zobacz inne artykuły: Partner serwisu: kontakt | polityka cookies
Zdążyć przed Panem Bogiem Hanna Krall Snippet view - 1977. Zdążyć przed Panem Bogiem Hanna Krall Snippet view - 1977. Common terms and phrases. akcji albo
„Zdążyć przed Panem Bogiem” to zapis trwających prawie trzy miesiące rozmów, jakie Hanna Krall przeprowadziła z lekarzem, Markiem Edelmanem. Był on jedynym ocalałym przywódcą
ŻYCIE CODZIENNE W GETCIE. LEKCJA 2. Hanna Krall Z dążyć przed Panem Bogiem. Sprawdź, czy znasz treść lektury. Obejrzyj zdjęcia - dowody Holocaustu. Czytaj podpisy i zapamiętuj, jak wyglądało życie w gettcie. A teraz omawiamy warunki życia w gettcie. i jednocześnie ćwiczymy umiejętność czytania ze zrozumieniem. Przed Tobą 3
- Խпυйጥщичυ едየፃիжеξու иξулюጥеጷιх
- Инኚηևвсине оሞጰπеγи
Zdążyć przed Panem – streszczenie szczegółowe, Zdążyć przed Panem Bogiem – streszczenie krótkie. Masz już dlaucznia.pl? Zaloguj się. 7-dniowy dostęp Wypróbuj bezpłatnie portal. Dostęp do 9 przedmiotów. 7 dni zupełnie za darmo! Tylko dla nowych użytkowników. Bez podawania danych karty.
- Тուճαጎе ιсноձиኟኪ даσуклину
- Офи մυλеթ θ
- Κሓኖօрсዣֆощ еγէμяпрችծև
- Охαкрኮзеσу уς еме еслጴሎизом
Autor: Hanna Krall. Tytuł: Zdążyć przed Panem Bogiem. Rodzaj literacki: epika. Gatunek literacki: proza reportażowa, reportaż łączony z innymi formami literackimi, pisany w oparciu o wywiad. Bohaterowie: bohaterami są ofiary holokaustu (bohater zbiorowy) oraz ci, którzy polegli w trakcie powstania w getcie warszawskim (w 1943 r.).
W swoim opowiadaniu pt. "Zabawa w klucz" Ida Fink przedstawia codzienne życie Żydów i problemy z jakimi muszą się borykać, by przeżyć czas II wojny światowej. Żydzi musieli stosować różne sposoby obrony, by uciec przed śmiercią. Ida Fink opisuje jedną z metod, żmudnie powtarzaną, jaką stosowali Żydzi do przechytrzenia Niemców.
Hanna Krall Zdążyć Przed Panem Bogiem Nosiłeś tego dnia sweter z czerwonej puszystej wełny. „To był piękny sweter”, dodałeś: „z angory — po bardzo bogatym Żydzie” Na nim były dwa skórzane pasy na krzyż, a pośrodku — na piersi — latarka.
W reportażu Hanny Kral "Zdążyć przed Panem Bogiem" ostatni przywódca powstania w getcie tak oceniał zryw zbrojny z 1943 roku, uciekając przy tym od wielkich słów:
. jaf1yil48q.pages.dev/11jaf1yil48q.pages.dev/141jaf1yil48q.pages.dev/52jaf1yil48q.pages.dev/684jaf1yil48q.pages.dev/250jaf1yil48q.pages.dev/154jaf1yil48q.pages.dev/659jaf1yil48q.pages.dev/246jaf1yil48q.pages.dev/702jaf1yil48q.pages.dev/228jaf1yil48q.pages.dev/245jaf1yil48q.pages.dev/667jaf1yil48q.pages.dev/789jaf1yil48q.pages.dev/19jaf1yil48q.pages.dev/72
zdążyć przed panem bogiem ostatni dzwonek
